Umysł i ciało pozostają w absolutnej symbiozie. Upraszczając - jeśli masz zdrowy umysł, to i twoje ciało ma się dobrze. I odwrotnie - kiedy ciało zdrowe, to i umysł jest w dobrej kondycji. Jednak są ludzie, u ktĂłrych opisana zależność nie występuje.

Każdy z nas tylko do pewnego momentu zachowuje kontrolę nad swoim ciałem i psychiką, a stres, ktĂłrego doświadcza człowiek wspĂłłczesny, sprawia, że granica między kontrolą a jej utratą jest cieńsza niż kiedykolwiek. Jej przekroczenie może objawić się chorobami psychosomatycznymi i autoimmunologicznymi.

Do tej pory chorobami cywilizacyjnymi nazywaliśmy nadciśnienie, otyłość i cukrzycę. Teraz dołączyły do nich nowe, ktĂłre autorka nazywa chorobami wyzwań. Z chorobami cywilizacyjnymi mają jednak wspĂłlny mianownik: są związane ze zmianą stylu życia. Z tym, że staliśmy się pokoleniem trzech krzeseł: biurowego, samochodowego i fotela przez telewizorem, a nasza dieta bazuje na produktach pełnych konserwantĂłw, hormonĂłw, wypełniaczy, ktĂłre zmieniają mikroflorę jelitową.

Ewa Kempisty-Jeznach pokazuje, jak reaguje ciało człowieka na działania otaczającego nas świata. Stres, zarĂłwno w życiu zawodowym, jak i prywatnym, zanieczyszczenie środowiska naturalnego, zaczynając od powietrza i wody pitnej, a skończywszy na spożywanym jedzeniu, zmieniły nasze zdrowie. Autorka oposuje na przykładach swoich pacjentĂłw codzienną pracę wspĂłłczesnego lekarza skonfrontowanego z nowym rodzajem chorĂłb, zwanych psychosomatycznymi. Uchyla nam drzwi swojego gabinetu, ukazując, jak za rĂłżnymi objawami ciała pacjentĂłw nie skrywa się choroba organiczna, tylko głośny krzyk duszy człowieka.

Tę książkę powinien przeczytać każdy, kto chce zrozumieć, jak działa jego ciało wobec wspĂłłczesnych wyzwań, i nie chce przeoczyć pierwszych sygnałĂłw psychosomatyki. Konsekwencją niedostrzeżenia tych zmian mogą być bowiem przedłużające się objawy bĂłlowe, zespĂłł wypalenia, a nawet depresja.

Po sukcesie "Chorych ze stresu" czytelnicy zasypali autorkę pytaniami. Część druga stanowi omĂłwienie najczęściej pojawiających się problemĂłw.

Autorka jako pierwsza nazwała po imieniu choroby, ktĂłre inni lekarze ignorowali. Pokazała, że chicagowska siĂłdemka, czyli lista siedmiu chorĂłb psychosomatycznych, wymaga aktualizacji, zwłaszcza po pandemii COVID-19. W swojej nowej książce pogłębia analizę związku psyche z somą, rozbudowując go o cerebrum, czyli mĂłzg. Stawia tezę, że jesteśmy świadkami narodzin nowych schorzeń XXI wieku, ktĂłrym nadaje własną nazwę - choroby psycho-cerebro-somatyczne.

Ludzie stawiający sobie wysoko poprzeczkę w życiu codziennym padają ofiarą zmasowanego ataku stresu. Czy da się to wytrzymać? Absolutnie nie! W efekcie nie tylko ich soma wymyka się psyche spod kontroli, dając objawy psychosomatyczne, krzyczy także ich mĂłzg. Co to oznacza w praktyce? Psycho-cerebro-somatycy rĂłwnolegle do objawĂłw psychosomatycznych coraz częściej doświadczają atakĂłw paniki, stanĂłw lękowych i depresji. Być może przyczynkiem do tych nowych dolegliwości stała się pandemia, może wojna Putina w Ukrainie, a może z wolna narastające rozczarowanie religią konsumpcjonizmu, zapędzającą nas w kozi rĂłg. Jedno jest pewne, stres jest źrĂłdłem nie tylko zaburzeń hormonalnych w naszych ciałach, ale też zaburzeń neuroprzekaźnikĂłw w naszych mĂłzgach.

Ewa Kempisty-Jeznach w "Chorych ze stresu 2" podsuwa czytelnikom rozwiązania, jakie w takich sytuacjach proponuje medycyna.

Mężczyznami rządzi testosteron. To od niego zależą zachowanie, styl życia, zdrowie, a nawet wierność lub jej brak w związku. I oczywiście ochota na seks.
Problem niedoboru testosteronu z roku na rok dotyczy coraz młodszych panĂłw. W swoim gabinecie autorka każdego dnia spotyka ludzi koło trzydziestki, z problemami wywołanymi niskim poziomem hormonu - malejącą potencją, stanami depresyjnymi. Ludzi zmęczonych wspinaczką po szczeblach kariery czy zmaganiami we własnych firmach - bez napędu i ochoty do życia. Większość z nich zżera stres i wygĂłrowana ambicja, aspiracje rodzicĂłw czy partnerek. To wszystko odciska piętno na męskości, pozbawiając panĂłw ich najważniejszego paliwa - testosteronu. Ba, potrafią sobie nawet zaszkodzić, żyjąc, wydawałoby się, zdrowo! Na przykład uprawieniem sportu. Bo testosteron niektĂłrych dyscyplin, choćby popularnego biegania, zwyczajnie nie lubi.
Okazuje się, że gwałtowny spadek tego hormonu jest odnotowywany w całej męskiej populacji, skutkiem tego jest zanik plemnikĂłw. Czy to oznacza wizję świata, w ktĂłrym kobiety obywają się bez mężczyzn? Czy scenariusz kultowej "Seksmisji" stanie się rzeczywistością? Gatunkowi "mężczyźni" pozostało naprawdę niewiele czasu.